پارادوکس زندگی من

من همان پرنده آزاد در قفس
من همان خنده روی عبوس
من همان شاداب غمگین
من همان لبریز از خالی
من همان پر حرف گوشه گیر
من همان دانای نادان
من همان عجول صبور
من همه ی این همانم و هیچ نیستم
شاید روزی ماهی سالی از این چا بگذری و گویی چقدر شبیه من است
اما من شبیه همه و متفاوت از همه ام
و این همان پارادوکس زندگی من است

+تمام نوشته های وبلاگ نویسنده اش خودمم کپی نداریم اگه میخواین کپی کنین لطفا قبلش اطلاع بدین با تشکر

پارادوکس زندگی من...

دلتنگي
همان درد عميقي كه در نوشته هايم موج ميزند
همان دردي كه نفسم را بند مي اورد و قلبم را تكه تكه ميكند
اري همين درد
مرا به اينجا كشانده است

[ سه شنبه نهم آذر ۱۳۹۵ ] [ 19:54 ] [ من ] [ ]

پارادوکس زندگی من...

من همان پرنده آزاد در قفس
من همان خنده روی عبوس
من همان شاداب غمگین
من همان لبریز از خالی
من همان پر حرف گوشه گیر
من همان دانای نادان
من همان عجول صبور
من همه ی این همانم و هیچ نیستم
شاید روزی ماهی سالی از این چا بگذری و گویی چقدر شبیه من است
اما من شبیه همه و متفاوت از همه ام
و این همان پارادوکس زندگی من است

+تمام نوشته های وبلاگ نویسنده اش خودمم کپی نداریم اگه میخواین کپی کنین لطفا قبلش اطلاع بدین با تشکر

پارادوکس زندگی من...

اخرين پستم ٣٠ دي بودو چه روزي  چه جالب الان دقيقا همون شرايطي بود كه ٣٠ دي بود خودشم امروز گفت ...گفت مثل اون روز نگام ميكني ...گفتم چجوري؟ گفت عصباني دلخور جدي گفتم به اندازه همون روز دلخورم همه دلخوريام جمع شدهاين روزا خوبه ميگذره  ٣٠ دي ناراحت بودم تنها بودم كل دوره امتحانات همون حال بودم  الانم پارادوکس زندگی من...

داشتم يكم از عكسامو پاك ميكردم يك كليپ پيدا كردم از عكسا خودم درست نكرده بودم با اهنگ قسم ميخورم هنگامه

تا روزی که قلبم هنوز میزنه  تا وقتی که جونی توی این تنه 
تو روزای خوب تو روزای بد 
همیشه باهاتم قسم میخورم 

چقدر زود همه چيز فراموش شد و اثري نموند ازم 

هي بيخيال

خدايا شكرت 

پارادوکس زندگی من...